Jezioro Nidzkie leży w województwie warmińsko mazurskim, w Puszczy Piskiej. Położone jest na krańcu tak zwanego Szlaku Puszczańskiego. Od lat uważane jest za najpiękniejszy obszar w naszym kraju. Niewielka liczba osad na jeziorem oraz ochrona rezerwatowa czyni to miejsce idealnym do rekreacji i wypoczynku w ciszy, w otoczeniu niezmienionej przyrody.
Strefa ochronna
Jezioro Nidzkie jest rynnowym zbiornikiem polodowcowym. Rozciąga się na Równinie Mazurskiej, od Rucianego – Nidy po Wiartel, a jego powierzchnia sięga 1831 ha. Ma silnie wydłużony kształt wygiętej rynny o długości 23 km. Brzegi zbiornika porasta Puszcza Piska. Przy północnym krańcu łączy się poprzez jeziora Guzianka Wielka i Guzianka Mała z jeziorem Bełdany. Tutaj też leży Ruciane – Nida i wpływa rzeczka Wygrynia. W południowo wschodniej części zbiornika wpada potok, który zbiera wody z jezior Wiartel i Jaśkowo. Jezioro Nidzkie i tereny wokół niego zostały w 1972 objęte pieczą. Utworzony na tym obszarze rezerwat przyrody ma na celu ochronę krajobrazu jeziora wraz otaczającymi go lasami. Łączna powierzchnia rezerwatu wynosi 2935 ha. W jego obrębie. Jezioro Nidzkie jest udostępnione dla amatorów rekreacji wodnej, lecz w jego południowym odcinku obowiązuje strefa ciszy, obejmująca zakaz używania silników spalinowych.
Prosto do jeziora
Jezioro Nidzkie jest niezwykle atrakcyjne pod względem turystycznym. Pełno tu śladów związanych ze sławnymi postaciami świata kultury, polityki i show-biznesu. Pomimo to jezioro należy do tych miejsc, których działalność człowieka nie zmieniła. Na brzegami znajdziemy tylko kilka miejscowości, a ustanowienie na tym obszarze rezerwatu przyrody gwarantuje wypoczynek w spokojnej, cichej aurze. Drogą wodną może dotrzeć nad Jezioro Nidzkie korzystając ze Szlaku Puszczańskiego. Od Jeziora Mikołajskiego musimy płynąć przez Bełdany, potem przez Śluzę Guzianka i przez jeziora: Guzianka Mała oraz Guzianka Wielka. Następnie należy przepłynąć krótkim kanałem w miejscowości Ruciane – Nida, pod mostem drogowym oraz kolejowym.
Żeglowanie po Jeziorze Nidzkim
Bezpośrednio za kanałem zbiornik jest stosunkowo wąski. Jednak po chwili sytuacja się zmienia i żeglowanie staje się znacznie łatwiejsze. Po prawej burcie możemy zobaczyć kąpielisko i ośrodek PTTK w Rucianem – Nidzie, przy którym płynie rzeka Nidka. Na tym odcinku, w środkowym pasie akwenu, znajduje się kilka niewielkich wysepek. Mniej więcej na wysokości ostatniej wyspy napotykamy granicę strefy ciszy, w obrębie której obowiązuje całkowity zakaz używania silników spalinowych.
Za wyspą Królewski Ostrów Jezioro Nidzkie lekko zakręca w lewą stronę. Po prawej burcie zobaczymy port Pod Dębem, który każdego roku otrzymuje 5 gwiazdek w konkursie na najładniejszą marinę. Port może pomieścić nawet 280 jednostek pływających. W niewielkiej odległości od niego akwen się wypłyca. Po prawej stronie brzeg staje się wysoki i porośnięty lasem. Natomiast lewa linia brzegowa jest urozmaicona, widać na niej nieliczne małe zatoczki. Jezioro zakręca lekko w prawo, a na początku tego odcinka znajduje się Leśniczówka w Praniu. Miejsce to od 1980 roku jest siedzibą Muzeum Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego.
Płynąc dalej na prawym brzegu zobaczymy przystań żeglarską w Krzyże. Odcinek ten kończy się przewężeniem, po którym rozciąga się najszersza część akwenu, z zatokami po obu stronach. Po prawej stronie leży zatoka zwana Zamordeje Wielkie, a po przeciwnej Zamordeje Małe. Mijamy ostatni po tej stronie jeziora port żeglarski – Pelagia w Karwicy. W dalszym odcinku Jezioro Nidzkie ponownie się zwęża i wiedzie krętym przejściem do bindugi: Zamordeje Północne i Zamordeje Południowe. Za następnym przewężeniem widnieje ostatni odcinek zbiornika, który nie sprzyja żeglowaniu. Jezioro wypłyca się, a wypełniający dno muł, znajdujący się nieznacznie poniżej lustra wody i utrudnia pływanie. Jezioro zakręca po łuku w prawą stronę. Końcowy odcinek akwenu jest trochę głębszy. Nad brzegiem położona jest wieś Jaśkowo, a w jej pobliżu leży ujście wąskiej rzeki Wiartelnicy, płynącej z jeziora Wiartel.
Jezioro Nidzkie – charakterystyka
Jezioro Nidzkie bogate jest w liczne wypłycenia, zagłębienia, podwodne górki. Średnia głębokość zbiornika wynosi 6,2 m, a maksymalna wynosi prawie 24 m. Miejsce to leży w centralnej części jeziora, w kierunku zachodnim od leśniczówki Dębowo. Natomiast wschodni pas jeziora charakteryzuje się nieznaczną głębokością, stwarzającą zagrożenie dla żeglowania. Urozmaicona linia brzegowa tworzy liczne półwyspy oraz cyple. Na całej powierzchni jeziora możemy spotkać jedenaście wysp, a wśród nich dwie największe: Koński Ostrów oraz Królewski Ostów. Łącznie zajmują one powierzchnię 13,0 ha. Brzegi jeziora są na ogół strome, wysokie, skąpo porośnięte roślinnością wodną. Obrzeża zbiornika porasta głównie las, tylko w niewielu miejscach można znaleźć pola oraz łąki. Nad akwenem położonych jest kilka miejscowości: Kowalik, Dębowo, Zamorduje, Jaśkowo, Ruciane – Nida, Krzyże oraz Karwica.
Zobacz również
- Pałac w Sorkwitach, największa rezydencja Krainy Wielkich Jezior
- Mazury, atrakcje dla dzieci – zobacz najciekawsze miejsca
- Jezioro Jagodne – jezioro z wyspami bez nazw
- Jezioro Mamry – Polskie jezioro numer dwa!
- Jezioro Kisajno – zbiornik wśród sosnowych lasów
Zdjęcie pochodzi z Wikimedia Commons na licencji Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 International. Autor zdjęcia: Lesnydzban.
