Giżycko (niem. Lötzen) to miasto leżące w województwie warmińsko – mazurskim, liczące ponad 31 tysięcy mieszkańców. Położona na przesmyku pomiędzy malowniczymi jeziorami Mamry i Niegocin miejscowość stanowi doskonałe miejsce do wypoczynku, rekreacji, a także do zgłębiania historii i kultury regionu. Poszukamy więc dzisiaj odpowiedzi na pytanie, co warto zobaczyć w Giżycku?
Dlaczego trzeba zawitać do Giżycka?
Doskonała lokalizacja oraz niezwykła atmosfera tego urokliwego miejsca, przyciągają od lat do Giżycka rzesze turystów. Miasto to jest jedną z najbardziej popularnych destynacji wypoczynkowych i turystycznych w Polsce. Przybywają tu licznie również zagraniczni turyści, którzy nazywają Giżycko „letnią stolicą Polski”. Miejscowość oferuje malownicze widoki, wiele atrakcji historycznych i rekreacyjnych. Posiada doskonałą infrastrukturę sportową, wypoczynkową i gastronomiczną. Spotkamy tu liczne restauracje, kawiarnie, kluby i bary oraz bogatą bazę noclegową na każdą kieszeń: pola namiotowe i ośrodki wczasowe, hotele, pensjonaty. Miasto stanowi idealne miejsce do uprawiania sportów wodnych, nawet zimą można tu szusować bojerami. Ponadto, Żegluga Mazurska posiada w Giżycku bazę stoczniowo-remontową, z największym slipem na obszarze Mazur.
Giżycko – historia miasta
Informację o tym, co warto zobaczyć w Giżycku rozpoczniemy od podróży w przeszłość miasta. W średniowieczu okolice Giżycka zamieszkiwane były przez bałtyjskie plemię Galindów do czasu podboju tych ziem przez zakon krzyżacki, w drugiej połowie XIII wieku. Wznieśli oni tu swój drewniany dom warowny, który został zniszczony w latach 1365 -1370 przez Litwinów. W 1390 roku postawiono w tym miejscu gotycki zamek murowany, który na przestrzeni wieków trawiły pożary i niszczyły podboje. Wokół zamku krzyżackiego rozwinęła się osada.
W XIX wieku nastąpił dynamiczny rozwój miasta, między innymi za sprawą budowy Szosy Królewskiej, łączącej Królewiec z Mazurami. Giżycko już w pierwszej połowie XX wieku miało dobrze rozwiniętą infrastrukturę miejską. Funkcjonowały tu: kolej z dworcem, wodociągi z wieżą ciśnień, gazownia i elektrownia. Po II wojnie światowej Lötzen znalazł się w granicach Polski, a jego nazwę przemianowano na Łuczany. Od 4 marca 1946 r. miasto nazywa się Giżycko – na cześć pastora Gustawa Gizewiusza z rodu Giżyckich, sławnego propagatora kultury polskiej na terenie Mazur.
Giżycko i jego atrakcje turystyczne
Twierdza Boyen
Najsłynniejszą i najbardziej atrakcyjną budowlą tego wakacyjnego miasta jest znajdująca się w jego wschodniej części Twierdza Boyen. Stanowi ona doskonale zachowany w Polsce obiekt pruskiej fortyfikacji z XIX wieku. Budowę twierdzy rozpoczęto w 1844 roku, na wąskim przesmyku pomiędzy jeziorami Kisajno i Niegocin. Budowla ma kształt nieregularnego wieloboku, dlatego otoczonego wysokim kamienno-ceglanym murem. Do 1957 roku była obiektem wojskowym, w którym przebywało około 3000 żołnierzy. Obecnie twierdza znajduje się w rękach włodarzy Giżycka i jest dużą atrakcją nie tylko dla miłośników historii.
Wieża ciśnień – doskonały punkt widokowy
W centrum miasta turyści, spragnieni pięknych widoków, mogą zwiedzić neogotycką wieżę ciśnień. Ta cenny zabytek z czerwonej cegły ( o wysokości 25 m), stanowi element systemu wodociągów Giżycka. Wieża powstała w 1900 roku i zaopatrywała mieszkańców w pitną wodę do 1996 roku. Następnie obiekt zmodernizowano, dobudowując m.in. na jego kopule piękny taras widokowy, który położony jest na wysokości 46 m nad taflą jeziora. Aby dostać się na szczyt wieży, należy pokonać 129 stopni albo skorzystać z windy. Z tarasu można zobaczyć przepiękną panoramą miasta oraz urokliwe jezioro Niegocin. We wnętrzach wieży ciśnień urządzono kameralne muzeum z różnymi ekspozycjami, przygotowanymi na każdym z pięter. Można zobaczyć wystawę malarstwa, trofea miejscowego koła łowieckiego, stare zdjęcia oraz przedmioty użytku domowego dawnych mieszkańców Giżycka.
Most obrotowy – zabytek techniki
Giżycko jest rozdzielone na dwie części przez Kanał Łuczański (inaczej Kanał Giżycki). Most obrotowy ( z 1889roku), ponieważ umożliwia pokonanie kanału, jest ogromną atrakcją turystyczną. Ten Wybudowano go w celu zapewnienia dojazdu z miasta do twierdzy Boyen. Ten wyjątkowy zabytek inżynierii stanowi kolejny obiekt, który z pewnością warto zobaczyć w Giżycku. Ważące ok. 100 ton stalowe przęsło (o długości 20 m i szer. 8 m) jest obsługiwane ręcznie tylko przez jednego człowieka, który kręcąc kołem zwodzi je w bok o 90° i kładzie równolegle do nabrzeża. Po przebudowie, mostu w latach 60-tych, został on wyposażony w napęd elektryczny, ale na krótko, gdyż wyłączono go z eksploatacji ze względu na degradację nadbrzeża. W1993 roku przywrócono budowli pierwotny napęd ręczny. Dzięki odpowiednim rozwiązaniem technicznym jego obsługa zajmuje zaledwie 5 minut. Uroczyste otwarcie mostu obrotowego w maju corocznie rozpoczyna sezon żeglarski na Mazurach.
Kościół ewangelicki
W Giżycku warto zwiedzić kościół ewangelicki, który wzniesiono w okresie reformacji. W roku 1633, w miejsce drewnianej świątyni wybudowano budynek murowany, który dwukrotnie padał ofiarą pożarów. Przebudowano go gruntownie w 1826 roku, w stylu klasycystycznym. Wnętrza kościoła zdobi ołtarz z malowidłami Karla Gottfrieda Plannschidta, zabytkowa ambona i empora. W lecie w świątyni odbywa się Międzynarodowy Festiwal Muzyki Organowej i Kameralnej.
Zamek krzyżacki
Jedną z wizytówek Giżycka jest zamek krzyżacki wybudowany w 1341 roku. Składał się on z czworobocznego dziedzińca otoczonego wysokim murem z fosą oraz budynku mieszkalnego. Dzisiaj nie pozostało wiele oryginalnych elementów z średniowiecznej budowli. Przez kilka stuleci obiekt popadał w ruinę, a część kompleksu zaadaptowano na cele mieszkaniowe. W XX wieku zrekonstruowano całkowicie zamek. Udało się dobrze odwzorować pierwowzór twierdzy krzyżackiej dlatego dzisiaj warto ją zobaczyć w całej okazałości.
Krzyż Świętego Brunona
Na zachodnim brzegu jeziora Niegocin, znajduje się pomnik upamiętniający biskupa i męczennika – św. Brunona z Kwerfurtu. Według podań został zamordowany w tym miejscu na początku XI wieku. Przybył na te tereny z inicjatywy Bolesława Chrobrego, aby nakłonić Galindów do chrystianizacji. Jednak jego misja zakończyła się fiaskiem, a sam biskup zginął śmiercią męczeńską. Mieszkańcy miasta, oddając hołd misjonarzowi, w 1910 roku wznieśli na szczycie wzgórza masywny, żeliwny krzyż, umieszczając na nim tablicę.
Zobacz również
Lesnydzban, CC BY-SA 4.0, via Wikimedia Commons
